Woowww yes, eindelijk goed nieuws!!!

Woow woow woow, en dan gaat na 1,5 dag slopend wachten de telefoon....onze arts uit Veldhoven.....En de eerste zinnen zijn zo nodig: 'je PETscan heeft bevestigd wat we met z'n allen zo hard hopen, de chemo slaat aan!!! Kristel je PETscan ziet er goed uit. Er is nu nog maar één weg, en die is naar genezing!'

Ik kan even niet meer op m'n benen blijven staan en moet gaan zitten van alle emoties, tranen krijgen de vrije loop. Man, man, man wat zat er een lading vast aan dit onderzoek, erop of eronder. En het is erop!!! Eindelijk sinds 22 augustus goed nieuws, en dan geen vals positief nieuws zoals 30 september. Dik 5 maanden onderweg, maar dan nu een mega bewijs op de scan, immens trots is onze arts ook zelf en hij is zo opgelucht voor ons! 

Martijn komt thuis met een giga mooie grote bos bloemen en we houden elkaar minutenlang strak vast...We vertellen samen de kindjes het goede nieuws en genieten van een heerlijk uiteten onder ons viertjes. Zoowh dat smaakte lekker! Zie hieronder het verschil al na 2x DHAP chemokuur, daar hoef je geen dokter voor te zijn om dit te kunnen zien☺:

(de nieren, blaas, speekselklieren en hersenen kleuren altijd aan omdat deze in beweging zijn en ik kan je verzekeren dat m'n hersenen overuren hebben gemaakt tijdens het maken van deze scan)

Na dit goede nieuws gaan we deze mooie uitslag herhalen aan een deel van onze familie, vrienden en collega's...

Een beeld zegt meer dan 1000 woorden, kijk zelf maar...💝

Hoe gaat het nu verder, ik heb geprobeerd om de hele planning in een schema te zetten... Zoals je ziet is het intensief en hebben we nog een lange weg te gaan, en tijdens de gesprekken in Nijmegen is ons duidelijk geworden dat het behalve lang ook pittig gaat zijn...

Maar à la Pippi Langkous gaan we er maar in: 'ik heb het nog nooit gedaan dus ik denk dat ik het wel kan'.

Ze zijn zo ontzettend lief in Nijmegen voor ons, overal word meegedacht hoe het tijdens de lange opname zo aangenaam mogelijk kan worden gemaakt voor ons als gezin, ik mag die vier weken niet van de kamer af, maar gelukkig mag ik wel bezoek ontvangen (met strenge hygiëne en gevaccineerd regels, maar heel begrijpelijk), er staat een ook slaapbank op m'n kamer en stilletjes vraag ik of er ooit wel eens een kindje is blijven slapen bij de mama, 'ja dat doen wij weleens.....'🙏(dit is hart voor de zorg, en zelfs nog meer dan dat, deze info houden we nog even stil in ons hart want op voorhand kunnen we niets beloven, dit is ook afhankelijk hoe ziek ik ga worden. Ik kan je verzekeren, aan de wilskracht gaat dit niet liggen, gooi maar wat extra primperan door die jugularislijn zou ik zeggen voor die nacht).

Nu eerst aanstaande donderdag de derde kuur in Veldhoven, kom maar op, die derde ploeter ik dan ook wel door na zo'n mooie scan. Omdat de hele carnaval voor mij verboden is tijdens de behandeling , duiken we tijdens de carnaval even onder in een huisje nabij Utrecht met schoonouders. Samen mooie genietmomentjes daar beleven, waarna we weer extra energie opdoen voor de grootste zwaarste eindsprint die ons nog te wachten staat. 

Voor het eerst durfde ik eergisteren de zoekterm 'Camping Italië zomer 2023' in te typen en na ons artsengesprek van gisteren in Veldhoven drukten we in de avond op 'Nu Boeken'. 

Voorzichtig gaan we weer dromen over toekomst, de Toscaanse zon schijnt al een stuk feller aan het eind van de tunnel, en onze lange tunnel zal zeker niet onderdoen voor de Gotthard.